Önümüzdeki günlerde, her hafta en az bir yazıyı Masumlar Apartmanı’na ayırmayı düşünüyorum. Bunun dört nedeni var;
Birincisi, henüz iki bölümde ortaya ilgi çekici bir patolojik kokteyl çıktı; obsesif kompulsif bozukluk, enürezis nokturna, istifleme, mazoşizm, gaddar anne, sevgi ve ilgi göstermeyen baba, annenin yerine geçme, anneyi reddetme, kendini kurban etme, tiksinti. Özellikle psikolojiyle ilgili konularda içerik üreten benim gibi birisi için bu, Varyemez Amca'nın altınlarla dolu havuzuna atlamak gibi.
İkincisi oyuncuları beğendim. Dizinin her bölümü John Wick'in bütün Konya halkını öldürebileceği uzunlukta. Ama oyuncular kendilerini izlettiriyor, Ezgi Molla muazzam bir iş çıkarıyor ama ben özellikle Merve Dizdar'ın mantık ve mantık dışılık arasında kalmış, o her an her iki taraftan birine zıplama potansiyeli olan karakterindeki performansına hayran kaldım.
Üçüncüsü eserin ilham aldığı kitabı okudum. Beğenmedim. Senaryolaştırılmış halini (inanılmaz rastlantılar hariç) daha çok beğendim. Senaryo daha başında kitaptaki hikayeden koptuğu için, önümüzdeki bölümler hikayenin nereye evrileceğini merak ediyorum.
Dördüncüsü ve en önemlisi, bu tür bir niyetle izleme, deneyimi daha da yükseltiyor. Odaklanılmış herhangi bir unsur gibi, ayrıntılara daha duyarlı, neden – sonuç ilişkileri konusunda daha kuşkucu, araştırma ve paylaşma konusunda daha arzulu oluyorum. Belki biraz saplantılı bir hal, muhtemelen çokları için saçma bir durum ama böylesine meraklı akışlarda kaybolmaktan hoşlanıyorum.
İlk iki bölümde aklımı çelen kavramlarla ilgili 13 kitap çıkardım. Asıl kaynaklar muhtemelen güncel makaleler olur. Onları da her zamanki gibi paylaşırım.
Dileyen herkesi bu yolculukta bana katılmaya devam ediyorum.
Dizide geçen ve size ilginç gelen, merakınızı uyandıran, bilgi edinmek istediğiniz konuları bana yazabilirsiniz.
Hatta eğer dizide anlatılan olayların benzerlerini yaşadıysanız, bu deneyimleri benimle paylaşmanızdan memnuniyet duyarım.
Şimdiden iyi seyirler, iyi okumalar.
