Akıntıda boğulurken sarıldığımız kişinin bizi taşımak isteyip istemediğine aldırmayız. Hangi tür müzik dinlediği, entelektüel kapasitesi ve garsonlara nasıl davrandığı da umurumuzda olmaz. Hayalleri ve korkuları neler, kendini geliştirmek için ne yapıyor, en derinlerinde neleri saklıyor, merak etmeyiz.
Boğulmaktan kurtulmak için ona sımsıkı tutunuruz.
Kimi insanlar için yalnızlık da akıntıda boğulmak gibidir.
Yalnızlıktan öyle korkarlar ki, yapıştıkları kişinin kim olduğunu umursamazlar; o kişi herhangi biri, arkadaşı, sevgilisi hatta evladı olsa bile.
