İşte liman burada yatar, tekne burdan yelken üfürür:
İşte burada suratını asar geniş karanlık denizler.
Benim gemicilerim, benimle yorulmadan çalışan ve iş yapan ve benimle düşünen ruhlar,
Gülüp oynayarak hoşgeldinle gök gürültüsünü ve
Gün ışığını karşılayan ve onlara karşı gelen özgür kalpler, özgür alınlar- sizler ve ben yaşlandık artık;
İleri yaşın da kendi şerefi ve zahmeti vardır;
Ölüm her şeyi kapatır: fakat sondan önce gelen bir şey var,
Belki de hala asil anlamı olan bir takım işler yapılabilir,
Tanrılarla uğraşan adamlara uygunsuz düşmeyen.
Işıklar kayalardan göz kırpmaya başlar:
Uzun gün solar: yavaş ay tırmanır: derin İnlemeler bir çok seslerle yuvarlanır.
Gelin, benim dostlarım,
Çok geç değildir henüz yeni bir dünya aramak için.
Hamle yapın küreklere ve sıkıca oturarak, düzenle vurup ortadan kaldırın seslenen kırışıklıklarını alnın; devam ettirmektir çünkü benim amacım
Ölünceye kadar yelken açmayı ötesine gün batımının,
Ve bütün batı yıldızlarının yıkandıkları yerlerin.
Belki de körfezler bizi yıkayıp temizleyeceklerdir:
Belki de Mutlu Adalara dokunacağız,
Ve ünlü Aşil’i göreceğiz, tanımış olduğumuz.
Çok şey alındı bizden, fakat çoğu hala olduğu yerde durur;
ve şimdi biz eski günlerde yeryüzünü ve gökyüzünü yerinden oynatmış olan o güç olmasak bile;
Biz yine de biziz, biz;
Hepsi aynı-mizaçta bir parçadan oluşan yiğit yürekleriz,
Zamanla ve kaderle yıpranmış, fakat iradesi kuvvetli
Çabalamak, araştırmak, bulmak
ve teslim alınmamak için.
İyi ki yaşadınız, çabaladınız, araştırdınız, buldunuz ve teslim alınmadınız hocam.
Yazan: Emre Özarslan (Huzursuz Beyin)
Alıntılar: Alfred Lord Tennyson - Ulysses
Instagram: https://www.instagram.com/huzursuz.beyin/