“Bizim Gamze çok gevezedir ama ne zaman ondan bir şey yapması istense, bu ailesi için bile olsa, o kadar gergin hisseder ki donup kalır. Biraz rahatlaması için ona yardım edebilmek isterdim...”
“Can bebekliğinden beri sülük gibiydi. Anaokulundan nefret ederdi ve şimdi 3. Sınıfta olsa da beni özler, eve dönmek için sabırsızlanır. Her zaman kötü bir şeyler olacağına dair endişelidir. Onun korkusunu azaltmasına yardım etmek için bir plan hazırladık ama hiçbir işe yaramadı.”
“Kızım Melis hayvanlar karşısında dehşete kapılır. Caddeden aşağıya yalnız başına yürümekten nefret eder. Üzerine bir sincabın zıplayacağını düşünür! Bir psikoloğa götürdük, korkuları hakkında farklı düşünmesinde ona yardım etti; bir süreliğine çok daha iyiydi. Sonra bir köpek havladı ve o tamamen pes etti.”
“Deniz’de bir bozukluk yok aslında. Diğer çocukların yaptığı neredeyse her şeyi yapıyor, sadece ne yapsa endişe duyuyor. Çok yetenekli ama her zaman yanlış bir şey yapmaktan korkuyor. Korkularının üstesinden gelmek için çok uğraşıyor, biz de ona giderek iyileştiğini söylüyoruz. Fakat bunu bir türlü kabul etmiyor. Gösterdiği gelişimin farkına varmıyor bir türlü.”
Anksiyete bozukluğu, hem çocuklarda, hem de yetişkinlerde en sık görülen zihinsel sağlık sorunudur. Amerikan Psikiyatri Derneği’nin verilerine göre yetişkinlerin %32’sinde kaygı bozukluğu görülür ve kaygı bozukluğundan muzdarip çocukların çoğu tedavi görmeden hayatlarına devam ederler.
Çünkü çocukların, insanı delirtircesine “ya kimse beni almaya gelmezse, ya yanlış yaparsam, ya doğum günümü kimse kutlamazsa, ya takıma seçilemezsem” gibi binlerce “ya eğer” sorusu sorması normal olduğu için yaşadıkları kaygı bozukluklarını anlayabilmek güç olabilir.
Bu nedenle, tüm kaygılı çocukların yüzleştiği dört temel soruna odaklanılabilir:
1. Stresli bir durum içindeyken, kendi kendilerini sakinleştirmekte diğer çocuklara göre daha fazla zorlanırlar.
2. Birçoğu, yaratıcılık konusunda ortalamanın üstünde olmasına rağmen, bu becerilerini kaygılarıyla başa çıkmakta nadiren kullanabilirler çünkü düşünce süreçleri esnekliğini yitirmiştir.
3. İyi bir başa çıkma planı oluştursalar bile, kısa sürede cesaretlerini kaybetme eğilimine girerler ve denemekten sıklıkla vazgeçerler.
4. Kaygılı hislerini azaltmakta gelişme gösterseler bile, bu gösterdikleri gelişmenin farkına varmazlar.
Kaygılı bir çocukluk geçirip bu kaygıları yetişkinliğinde daha sert bir şekilde yaşamış birisi olarak, eğer çocuğunuzda kaygı problemleri olduğunu düşünüyorsanız bir uzmandan destek almanızı öneririm.
Yazan: Emre Özarslan (Huzursuz Beyin)
Alıntılar: John Dacey, Martha Mack, Lisa Fiore - Çocuklarda
Aşırı Kaygı, American Psychiatric Association - 2014
Instagram: https://www.instagram.com/huzursuz.beyin/
Facebook: https://www.facebook.com/huzursuzbeyin/
Twitter: https://twitter.com/huzursuz_beyin
Comments